Jezuici
Kościół

Parafia św. Szczepana Pierwszego Męczennika

ul. Św. Szczepana 1
02-568 Warszawa
Polska

Ołtarz
Wnętrze
Previous Next Play Pause
Jezuici Jezuici
Kościół Kościół
Ołtarz Ołtarz
Wnętrze Wnętrze

    

   "Gorzkie żale, przybywajcie,
   Serca nasze przenikajcie,

   Rozpłyńcie się, me źrenice,

   Toczcie smutnych łez krynice."

 

 

    Gorzkie Żale - to nabożeństwo, które wyrosło z polskiej duchowości i pobożności okresu baroku, Polega  na rozważaniu męki i śmierci Chrystusa na krzyżu.
    Gorzkie Żale to drugie niezwykle ważne nabożeństwo Wielkiego Postu, które pobudza do refleksji nad istotą cierpienia oraz zadumy nad własnym postępowaniem, za wielką cenę zostaliśmy odkupieni.

 

Historia "Gorzkich Żalów"

     Nabożeństwo "Gorzkich Żalów" odprawiono po raz pierwszy w kościele Świętego Krzyża w Warszawie w roku 1707. Autorem tekstu był ksiądz Wawrzyniec Stanisław Benik ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo. Korzenie tego nabożeństwa sięgają jednak dalej. Powstało ono bowiem jako nowy sposób odprawiania Pasji, czyli rozważania Męki Pańskiej. W tym sensie "Gorzkie Żale" wpisują się w tradycję misteriów pasyjnych. Opiekę nad misteriami obejmowały powoływane specjalnie w tym celu bractwa i dzięki nim tradycja ta przetrwała do wieków późniejszych. Tę tradycję podjęło też powstałe w pierwszej połowie XVII wieku przy kościele św. Krzyża w Warszawie Bractwo Miłosierdzia Św. Rocha.
    

    Każdą część "Gorzkich żalów" poprzedza Intencja, wprowadzająca w temat rozważań. W każdej części nabożeństwa mamy trzy pieśni: Hymn, "Lament duszy nad cierpiącym Jezusem" i "Rozmowa duszy z Matką Bolesną", na koniec "Gorzkich żalów" śpiewa się pieśń "Któryś za nas cierpiał rany". Poszczególne części "Gorzkich żalów" dzielą nasze rozważanie i tak część pierwsza każe nam rozmyślać o tym "co Pan Jezus wycierpiał od modlitwy w Ogrójcu aż do niesłusznego przed sądem oskarżenia", w części drugiej kontynuujemy rozmyślania nad cierpieniami Pana Jezusa "aż do okrutnego cierniem ukoronowania", by w części ostatniej dojść do chwili "ciężkiego skonania na krzyżu".
     

    Nabożeństwo propagowali Księża Misjonarze podczas misji ludowych. Tekst nabożeństwa tłumaczono dwukrotnie na język litewski (po raz pierwszy jeszcze w XVIII wieku), a także na niemiecki, angielski i rosyjski. Odprawianie "Gorzkich żalów" łączono zazwyczaj z wystawieniem Najświętszego Sakramentu, od którego rozpoczynano celebrację. Po odśpiewaniu trzech części "Gorzkich żalów" głoszono kazanie pasyjne. Następnie ruszała procesja ze świecami, po której udzielano końcowego błogosławieństwa.

Copyright © 2014. All Rights Reserved.